Stoppen met werken in loondienst - Echt op de 'Martine manier'
Overweeg jij om te stoppen met werken in loondienst en vind je het rete spannend om die keuze te moeten maken? I feel ya! Ik heb met die knoop flink zitten worstelen om het doorgehakt te krijgen. Want hoe maak je zo'n radicale keuze? Hoe weet je: ja dit is goed? Ik vertel je mijn ervaring in deze blog én ik geef je een aantal tips. (psst, natuurlijk ook gewoon leuk om te lezen als je nieuwsgierig bent.)
Nog 3 minuten, dan is het programma van de oven klaar en ga ik naar de manager. Misschien nog even de croissantjes in de bakken leggen. Wacht, de chocoladebroodjes moeten ook nog ingepakt en het is handig om de frikadelbroodjes alvast in de oven te stoppen.
En zo ging het de hele ochtend. De stap om naar mijn manager te gaan stelde ik continu uit, dat wist ik dondersgoed (de frikadelbroodjes konden heus wel een paar minuutjes wachten). Jeetje wat was ik zenuwachtig! Af en toe voelde ik zo'n mega kriebel in mijn buik. Je weet wel, zo'n eentje die je krijgt wanneer je op het punt staat iets mega spannends te doen. Maar hoelang ik het ook zou uitstellen en hoe spannend ik het ook vond, ik zou uiteindelijk toch de stap naar het kantoor zetten, want één ding wist ik zeker: ik wil nu stoppen met werken in loondienst en me volledig storten op het freelance schrijverschap. Het is tijd!
Na nog wat broodjes uit de oven gehaald te hebben zei ik tegen mijn collega: 'Ik ga even naar Erwin,' en alsof ik droomde brachten mijn voeten me naar het kantoor van mijn (ha, nu niet meer) manager. Terwijl ik de kantoordeur openduwde zag ik door het raampje Erwin zitten in zijn bureaustoel. Ik stapte naar binnen, ademde nog eenmaal diep in en liet de woorden uit mijn mond rollen: 'Ik wil graag mijn ontslag indienen...' Toen eenmaal de woorden eruit waren en de eerste reactie gegeven was stond ik te trillen op mijn benen. Echt, ik voelde me zó gek. Ik wist niet of ik moest lachen of huilen en dat deed ik dan ook van beide een beetje. Mijn manager en collega's herkenden me bijna niet toen ik het kantoor uitkwam (net als die keer toen ik van mijn baas op een vrijdag hoorde dat ik gratis die zondag naar de eerste Grand Prix van Zandvoort mocht! Toen hoefde ik alleen niet te huilen, maar stuiterde ik de hele ochtend de afdeling rond en deed mijn collega's verbazen).
Maar goed, het was een verademing toen het gesprek achter de rug was. Nu was het werkelijkheid, ik zou stoppen met werken bij de AH! Toen mijn manager zei: 'Goed, dan zet ik je per 1 maart uit dienst.', en ik knikkend bevestigde en hij vervolgens aangaf dat ik dan nog 3,5 week te werken had, moest ik wel even slikken. Dat was snel! Maar het trotse gevoel was allesoverheersend en de adrenaline gierde door mijn lijf. De laatste weken heb ik met een brede lach op mijn gezicht frikadellenbroodjes gebakken en brood gesneden.
Het einde van een tijdperk
15 jaar ben ik in dienst geweest bij de Albert Heijn. 15 jaar! Dat dit het einde van een tijdperk is kan ik wel zeggen. Op mijn 17e begon het als bijbaantje en hoewel het nooit mijn plan is geweest om er zolang te blijven werken is het toch zo gegaan. Iets met stoppen met studies, niet weten wat ik wilde met m'n leven en geld nodig hebben. Blijven werken bij de Appie was altijd een makkelijke keuze geweest en destijds, toen ik begin 20 was, had ik ook geen ruimte in mijn hoofd om op zoek te gaan naar ander werk. Werken bij de AH was wat ik kende en het voelde vertrouwd. Ik wist er mijn weg, kende de collega's en voelde me er op m'n plek. En omdat het zo vertrouwd voelde, was het als een houvast voor me. En iets blijvends, iets permanent was iets wat ik echt nodig had aangezien er verder weinig houvast was in mijn leven op dat moment. Daarnaast is het natuurlijk ook een goeie werkgever, vond ik het werk leuk (behalve de vroege 06.00 uur shifts, nope aan 05.00 opstaan kon ik maar niet wennen) en had ik het ontzettend gezellig met collega's.
'Het moet een tijdje rijpen, totdat ik voel: ja, dit is goed!'
Stoppen met werken in loondienst deed ik op de manier die precies bij mij past
Het heeft maanden geduurd, misschien wel meer dan een jaar, om tot dit punt te komen. Het ging echt op de 'Martine manier' zoals ik het maar noem. Wanneer ik een groot besluit moet nemen, een dikke mega vette knoop moet doorhakken na geconstateerd te hebben dat ik het anders wil in mijn leven, dat verandering nodig is, neem ik graag de tijd. Noem het besluiteloosheid, of angst, maar ik denk graag goed na over bepaalde dingen. Overwegen, nadenken, uitzoeken, voelen, erover praten met anderen, wikken en wegen. Het moet een tijdje rijpen, totdat ik voel: dit is goed! En zodra dat gevoel er zit gaat alles ook in sneltreinvaart. Zo voelde ik op een dinsdagavond de zekerheid om te stoppen en de volgende ochtend stond ik op het kantoor van de manager mijn ontslag in te dienen.
Geld speelde trouwens ook een grote rol. Want ja, ik zou toch mijn rekeningen moeten kunnen betalen. Leven van MJ's geld was voor mij geen optie. Ik wilde financieel bijdragen aan ons leven samen. Ik besloot al lang geleden dat ik eerst een bepaald inkomen met schrijven moest hebben, voordat ik zou kunnen stoppen met werken bij de Albert Heijn. En dat lukte!
Mijn tips om te stoppen met werken in loondienst op een fijne manier
Neem de tijd of spring meteen in het diepe - Een tegenstrijdig advies niet? Toch geef ik je het wel. Ik ben van het soort dat graag een tijd nadenkt over bepaalde keuzes, maar misschien is dat helemaal niet jouw stijl. En ben jij van het soort die in één avond dit soort levensbepalende beslissingen kan maken. Hoe het ook zij: neem de tijd die je nodig hebt en ga ervoor!
Stel jezelf de vraag: wat heb ik nodig om dit besluit te kunnen maken? Is het een financieel overzicht? Een opleiding of cursus die je eerst wilt volgen? Een bepaalde zekerheid? Een gevoel in jezelf? Wat het ook is, onderzoek het en maak het voor jezelf helder. Ga vervolgens aan de slag om te krijgen wat je nodig hebt.
Maak subdoelen - Je bereikt tenslotte ook niet in 1 stap de top van de berg. Bedenk wat nodig is om tot je ultieme doel te komen. Is het een bepaald inkomen? Een bepaald aantal klanten/orders per week of per maand? Afbouwen met uren maken in loondienst en zo toewerken naar een volledig bestaan als ZZP'er/freelancer? Schrijf alles op en werk stap voor stap elk subdoel af. Onthoud wel: je kunt ook té veel doelen stellen en jezelf stiekem voor de gek houden, zodat je de 'grote stap' maar blijft uitstellen. Je zal altijd een reden kunnen vinden om bepaalde stappen niet te zetten omdat ze spannend zijn. Je bent er nooit 100% klaar voor, totdat je tegen jezelf zegt: ik ben er klaar voor!
Luister naar je intuïtie - Het is oké om verstandelijk een aantal voorwaarden te stellen voordat je stopt met loondienst, maar je intuïtie is echt een goede leidraad in je leven. Heb je je lijstje nog niet helemaal afgewerkt, maar voel je wel aan alle kanten: nu is het tijd. Ga er dan voor! Onthoud: je intuïtie volgen gaat meestal gepaard met angsten en onzekerheden, omarm ze en neem ze mee op je reis naar je ultieme doel.
Visualiseer je leven als freelancer - Ga lekker dromen en stel jezelf voor dat je het leven leeft zonder de baan in loondienst. Schrijf het op! Hoe ziet je dag eruit? Je wordt wakker en staat op, wat doe je dan? Met welke werkzaamheden ben je bezig? Welke plannen/dromen zijn werkelijkheid geworden? Hoe voel je je? Voelt mega goed toch? Yes baby, dat leven kan werkelijkheid worden!
Geef jezelf toestemming - Want echt, niemand anders kan dat voor je doen. Jij moet jezelf de bevestiging geven die je nodig hebt. Je kunt proberen het bij anderen te zoeken, zoals ik een tijdje heb gedaan, maar dat zal je niet verder helpen. Alleen JIJ kan de beslissing maken om te stoppen met werken in loondienst en te starten als ZZP'er, ondernemer en/of freelancer. Zo probeerde ik bijvoorbeeld bevestiging te zoeken bij MJ. In onze gesprekken uitte ik mijn verlangen om te stoppen met loondienst, gepaard met de angsten en onzekerheden dat het financieel anders zou worden. Stiekem hoopte ik dat hij zou zeggen dat het niet uitmaakte, dat we er wel uit zouden komen, dat het een goede keuze was. Kortom: dat hij toestemming zou geven en ik een bevestiging zou krijgen. Die heb ik ook gekregen. De bevestiging dan, want toestemming heb ik alleen van mezelf nodig. Meerdere malen zelfs, die bevestiging. We hebben gesprekken gehad, financiële overzichten gemaakt, plannen gemaakt, risico's ingeschat. Maar toch was mijn eigen bevestiging doorslaggevend. Toen ik zag en voelde, dit is goed, durfde ik pas de knoop door te hakken en mijn werk in loondienst op te zeggen.
Ben jij er klaar voor?